Jacek Karpiński był wybitnym polskim inżynierem, elektronikiem i informatykiem, nazywanym często "polskim geniuszem komputerowym". Zasłynął jako twórca pionierskich rozwiązań, które w wielu aspektach wyprzedzały swoje czasy.
Jego najbardziej znanym osiągnięciem jest minikomputer K-202, który powstał na początku lat 70. XX wieku. Był to komputer rewolucyjny z kilku powodów:
    Szybkość: K-202 potrafił wykonywać milion operacji na sekundę, co było wynikiem znacznie lepszym niż ówczesne komputery osobiste, które pojawiły się na rynku dekadę później.
    Wielkość: W porównaniu do innych maszyn tego okresu, które zajmowały całe pomieszczenia, jednostka centralna K-202 była wielkości walizki.
    Architektura: Komputer wykorzystywał segmentację pamięci z podziałem na strony, co było nowatorskim rozwiązaniem.
Niestety, mimo swojego geniuszu, Jacek Karpiński napotkał wiele przeszkód w realiach PRL. Z powodu nieprzychylności władz, które faworyzowały inne, mniej zaawansowane projekty (np. komputery z serii Odra), produkcja K-202 została zablokowana. W efekcie, Karpiński został zmuszony do porzucenia swojej pasji i zajął się hodowlą zwierząt na wsi.
Jego kariera była tragicznie naznaczona brakiem uznania w kraju, mimo że jego wynalazki były doceniane za granicą. Oprócz K-202, Karpiński jest twórcą innych innowacyjnych urządzeń, takich jak:
    Perceptron: sieć neuronowa, która potrafiła uczyć się i rozpoznawać otoczenie.
    Skaner KAR-65: urządzenie do analizy fotografii zderzeń cząstek elementarnych.
    Pen-reader: ręczny skaner tekstu, który wynalazł już po emigracji do Szwajcarii.
Jacek Karpiński zmarł w 2010 roku, pozostając postacią tragiczną, której talent nie został w pełni wykorzystany w kraju, ale której wkład w rozwój polskiej informatyki jest niepodważalny.