Cookie Control - Electro-info Elektronika samochodowa Informatyka programowanie,vebasta Starachowice wykorzystuje cookies do przechowywania informacji na twoim komputerze. [Przeczytaj informacje o używanych przez nas Cookies].
Kliknij przycisk Akceptuj Cookies, aby zaakceptować Cookies.
Po II wojnie światowej w Polsce eksploatowano samochody "zdobyczne", pochodzące z demobilu, oraz z darów zagranicznych. W celu ujednolicenia bazy transportowej w roku 1946 utworzono Centralne Biuro Badań i Konstrukcji Przemysły Motoryzacyjnego w Łodzi Bazę załogi stanowili pracownicy przedwojennych Państwowych Zakładów Inżynierii jak wiadomo wówczas opracowywali ciężarówkę PZInż 703 Ogólnie nową ciężarówkę opracował inż. Mieczysław Dębicki, stworzeniem silnika kierował inż Jan Werner, podwozia zaś inż. Jerzy Werner Jesiemą 1946 gotową dokumentację przekazano do Zakładu Doświadczalnego w Ursusie. Prototypy, budowane pod kierownictwem inż. Aleksandra Rummela były gotowe w 1948 roku, na zakład produkcyjny wyznaczono niegdysiejsze zakłady zbrojeniowe w Starachowicach Ciężarówce nadano nazwę Star 20 W czasie produkqi konstrukcja była dostosowywana do licznych ograniczeń materiałowych i technologicznych. W grudniu 1948 roku pierwszych pięć Starów pokazano publicznie przed gmachem Politechniki Warszawskiej Do końca roku 1951 wyprodukowano już około 3 tysiące Starów Kabiny typu wagonowego, oznaczane symbolem N20, były produkowane w kieleckiej SHL Wobec zwiększającego się zapotrzebowania na ciężarówki w Starachowicach rozpoczęto produkcję uproszczonych kabin, oznaczonych jako N23 Odtąd były stosowane alternatywnie aż do Stara 25.
W Starze 20 zastosowano sześciocylind'owy, benzynowy silnik S42, o pojemności 4,188 litra Rozwijał moc 85 koni mechanicznych Samochód w wersji z dźwigiem miał masę 7000 kg Rozwijał prędkość do 85 km/h, zużywając 26 litrów paliwa na 10C kilometrów, ale w nośniku dźwigu HP3 prędkość maksymalną ograniczono do 40km/h
Star 20. a potem jego ulepszona wersja Star 21,
stanowiły bazę do produkowania wielu odmian nadwoziowych W jednej z nich zastosowano produkowany początkowo w Bielskich Zakładach Urządzeń Technicznych dźwig HP3 Dźwig ten był konstrukcją niemieckiej firmy Bleichert z Lipska - firma ta słynie z budowanych na całym śwecie już przed wojną kolejek linowych i terenowych m ęczy innymi zbudowała kolejkę w Zakopanem czy na Montserrat w Hiszpanii Z czasów socjalizmu znamy ją bardziej jako TAKRAF
Dźwigi Star 20 HP3 były eksportowane między innymi do Egiptu, Wietnamu, Brazylii i krajów RWPG Identyczne dźwigi Bleichert w NRD montowano na podwoziach IFA, w ZSRR na podwoziach ZIS 150 151 Istniała także wersja na podwoziu gąsienicowym . służąca do rozładunku wagonów na kołei W Polsce dźwigi HP3 na podwoziu Star stanowiły między innymi wyposażenie straży pożarnej Taki sam pojazd został użyły w filmie "Czterej pancerni i pies", w scenie wyniany silnka "Rudego"
Napisane przez electroinfo
dnia 08/18/2013
3724 czytań ·
Oceny
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.