Cookie Control - Electro-info Elektronika samochodowa Informatyka programowanie,vebasta Starachowice wykorzystuje cookies do przechowywania informacji na twoim komputerze. [Przeczytaj informacje o używanych przez nas Cookies].
Kliknij przycisk Akceptuj Cookies, aby zaakceptować Cookies.
Większość radioodbiorników wytwarzanych w kraju pochodzi z Zakładów Radiowych DIORA, które są producentem znanym również za granicą.
Ten pierwszy po wojnie zakład przemysłu radiotechnicznego został zlokalizowany w 1945 r. na ziemiach zachodnich, w zdewastowanych pomieszczeniach poniemieckich zakładów, pracujących dawniej na potrzeby wojska.
Montaż pierwszych odbiorników rozpoczęto już w 1946 r.; były to proste dwu-obwodowe odbiorniki, montowane ze starych podzespołów. W 1947 r. rozpoczęto produkcję odbiornika Aga na licencji szwedzkiej.
Pierwszą oryginalną i całkowicie opracowaną w Zakładach DIORA konstrukcją był odbiornik Pionier. Jego produkcję uruchomiono w 1958 r. Odbiornik ten pobił wszelkie rekordy popularności i przez wiele lat (do 1965 r.) był produkowany w różnych odmianach. Na podstawie tego aparatu opracowano cały szereg innych odbiorników, jak: Promyk, Mazur I, Mazur II, Mazur Lux, Polonez itp. Produkcja ich systematycznie wzrastała. I tak w 1949 r. wykonano 66 tys. odbiorników, zaś w 1955 r. już ponad 350 tys. odbiorników. Aby sprostać tym zadaniom, Zakłady rozbudowano i zmodernizowano.
Lata 1956—1960 charakteryzowały się zmniejszonym popytem na odbiorniki radiowe, przy jednoczesnym wzroście wymagań jakościowych i asortymentowych. Ilość typów wytwarzanych radioodbiorników wzrosła z 6 typów w 1956 r. do 18 typów w 1957 r. Pojawia się seria odbiorników z wbudowanym gramofonem. Radykalnej poprawie i uatrakcyjnieniu podlega wystrój zewnętrzny odbiorników; wchodzą do produkcji odbiorniki wyższych klas, jak Symfonia, Podhale, Śląsk.
W latach 1960—1965 rysowała się dalsza stagnacja w popycie na odbiorniki radiowe na rynku krajowym. Zmusiło to Zakłady do poszerzenia i unowocześnienia produkcji. Uruchomiono produkcję odbiorników telewizyjnych. Wiele z nich, jak Aladyn, Tosca czy Szecherezada, cieszyło się uznaniem użytkowników.
W 1970 r. zaniechano produkcji odbiorników telewizyjnych i zespołów montażowych do nich, koncentrując się wyłącznie na produkcji odbiorników radiowych: stołowych, przenośnych i samochodowych.
Począwszy od 1970 r. Zakłady przechodzą na nowe techniki produkcji związane z tranzystoryzacją odbiorników. Obecnie wszystkie wytwarzane w Zakładach odbiorniki są w pełni tranzystorowe, odznaczają się bardzo dobrą jakością i wysokimi parametrami technicznymi, o czym świadczą znaki jakości, medale i wyróżnienia przyznawane Zakładom zarówno w kraju, jak i za granicą.
Jednocześnie Zakłady stale rozwijają produkcję eksportową. Radioodbiorniki DIORA dostarczane są do NRD, Anglii, WRL, Francji, RFN, Jugosławii i innych krajów. źródło ZPE"UNITRA" Warszawa 1975
Napisane przez electroinfo
dnia 02/02/2014
851 czytań ·
Oceny
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony Zaloguj się lub zarejestruj, żeby móc zagłosować.
Większość radioodbiorników wytwarzanych w kraju pochodzi z Zakładów Radiowych DIORA, które są producentem znanym również za granicą.
